Η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε
στις Εθνικές εκλογές, λαμβάνοντας το μικρότερο ποσοστό στη 40-χρονη ιστορίας της (εξαιρουμένου του
ποσοστού του Μαΐου 2012 που ακολούθησε επαναληπτική εκλογή).
Ηττήθηκε κυρίως
για τρείς διαφορετικούς λόγους και βρίσκεται πλέον σε δυσμενή θέση.
Η ήττα ως αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής
Δυόμισι χρόνια «αυτοπυρπολείται».
Κλονίστηκαν οι πυλώνες
του φιλελευθερισμού (τραπεζική πίστη, ιδιωτική πρωτοβουλία και ακίνητη
περιουσία).
Απογοητεύτηκε η μεσαία τάξη.
Απομακρύνθηκαν σε μεγάλο βαθμό, τα κατεξοχήν ερείσματά της (δικαστικοί, ένοπλες δυνάμεις, σώματα ασφαλείας,
εκκλησία, επιχειρηματικός κόσμος).
Η ανεργία των
νέων ξεπέρασε το 50% και τουλάχιστον 200.000 σπουδασμένοι νέοι εγκατέλειψαν την
Ελλάδα.
Η ατμομηχανή της
οικονομίας μας, ο τεχνικός κόσμος αποδεκατίστηκε.
Ο ιδιωτικός
τομέας μετρά 1,5 εκ ανέργους και χιλιάδες λουκέτα.
Βαφτίστηκαν ως
μεταρρυθμίσεις οι κάθε είδους φορολογικές επιβαρύνσεις των πολιτών και οι μόνες
μεταρρυθμίσεις που έγιναν είναι όλες κι όλες για τα καταστήματα που θα
λειτουργούν κάμποσες Κυριακές το χρόνο, για το γάλα, για το ψωμί κλπ.
Κι η ηγετική
ομάδα διαπίστωνε από τα λογιστικά βιβλία ανάπτυξη και καμάρωνε πως «η ανάπτυξη
ήρθε και θα συνεχιστεί».
Είναι φανερό πως «πληρώθηκε»
και το τίμημα των μεταρρυθμίσεων που δεν υλοποιήθηκαν.
Ο λαός δεν ψήφισε
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. γιατί αγάπησε την αριστερά, αλλά διότι αγανάκτησε και εκδικήθηκε αυτή
την κυβέρνηση.
Δεν πίστεψε ο λαός
στην κυβέρνηση Σαμαρά.
Πώς να την
πιστέψει άλλωστε, αφού άλλα δεσμεύθηκε βάσει του κοστολογημένου προγράμματός
της ότι θα πράξει και άλλα έπραξε.
Η ήττα λογικό επακόλουθο μιας εσφαλμένης επικοινωνιακής
στρατηγικής
Με αποκλειστική στρατηγική της προεκλογικής εκστρατείας τα εκβιαστικά
διλήμματα, τον φόβο και τον τρόμο, προσέγγισε τρομολαγνικά τον ψηφοφόρο και το
μόνο που κατάφερε ήταν η
αποσταθεροποίηση της οικονομίας και η φυγή κεφαλαίων από τις τράπεζες.
Προσπάθησε να
πολεμήσει την έξυπνη επικοινωνιακή στρατηγική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με τα ίδια εκφοβιστικά
όπλα που το ΠΑΣΟΚ είχε πολεμήσει την ΝΔ το 2011-2012.
Είναι αδιανόητο
να ξεχνά η ηγετική ομάδα, όσα δήλωνε ο Αντώνης Σαμαράς στις 28/6/2011 μέσα στη
Βουλή : «…είναι
προπαγανδιστική εκστρατεία φόβου που δεν πείθει κανέναν, απλώς δημιουργεί
πανικό στην αγορά και αποσταθεροποιεί την οικονομία. Κάθε φορά που ακούγονται
τέτοιες ανοησίες, το μόνο δυστυχώς που γίνεται είναι να υπάρχει φυγή κεφαλαίων
από τις τράπεζες και είναι τεράστια η ευθύνη της κυβέρνησης».
Ο λαός όμως
απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δεν εκβιάζεται.
Με τα
πυροτεχνήματα αυτά, με την δημαγωγία και το λαϊκισμό, η ηγετική ομάδα της Ν.Δ. άνοιξε
μια τρύπα και έπεσε μέσα.
Κι αυτό έγινε, παρά την «θολή» έως εθνικά και κοινωνικά επικίνδυνη προεκλογική
ρητορική πολλών στελεχών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Είναι αδιανόητο,
να αγνοούνται από την επικοινωνιακή στρατηγική, τα θέματα του μεταναστευτικού,
της παιδείας (άσυλο κλπ.), τα εθνικά θέματα κλπ., που αποτελούν τομείς υψηλής
υπεροχής της Ν.Δ. με παραδοσιακά ευρεία διείσδυση στη κοινωνία.
Η ήττα ως συνέπεια του ιδεολογικού κατήφορου
Η ηγετική ομάδα
απομάκρυνε την Νέα Δημοκρατία από τις καταστατικές
αρχές του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού.
Η ώσμωση με ο ΠΑΣΟΚ άφησε σημάδια ιδεολογικής αλλοίωσης.
Μέλη της ηγετικής
ομάδας, μνημόνευσαν διχαστικές εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις.
Τι σχέση έχει αυτή
η Ν.Δ., με τη Ν.Δ. του Εθνάρχη, με τη Ν.Δ. του Ράλλη, του Αβέρωφ, του Μητσοτάκη, του
Έβερτ και του Κώστα Καραμανλή ;
Οι Εθνικές
εκλογές αποτέλεσαν μια ευρεία και στρατηγική ήττα για την ηγετική ομάδα της
Νέας Δημοκρατίας. Μια ευρεία και στρατηγική ήττα για τον Αντώνη Σαμαρά.
Ο Αντώνης
Σαμαράς, ως υπεύθυνος της εκλογικής ήττας και της συρρίκνωσης της Μεγάλης
Φιλελεύθερης Παράταξης, οφείλει να αποσυρθεί, όπως και η ηγετική ομάδα της.
Είναι αυτή η
πράξη πολιτικού πολιτισμού, που όλοι οι μέχρι σήμερα Πρόεδροι έπραξαν άμεσα και
στο ακέραιο, σε ανάλογες καταστάσεις, δρομολογώντας τις διαδικασίες για εκλογή νέου Προέδρου, μέσω εκτάκτου συνεδρίου.
Η επόμενη μέρα
επιβάλλει αφενός όραμα και αφετέρου κίνηση προς τον μεσαίο χώρο, για ανάκτηση
του χαμένου εδάφους. Διαφορετικά θα υπάρξει περαιτέρω συρρίκνωση της παράταξής
μας και ελεύθερο πεδίο για να το καρπωθεί η αριστερά.
Εμπρός για την Επανεκκίνηση
της Μεγάλης Φιλελεύθερης Παράταξης.
