ΕΛΣΤΑΤ… Εθνική τραγωδία ή Εθνική συνείδηση ;

Μετά το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, με το οποίο αρνείται το «κλείσιμο» της υπόθεσης ΕΛ.ΣΤΑΤ. και επιστρέφει τον φάκελο στην Ευελπίδων με την εντολή να διενεργηθεί περαιτέρω έρευνα και να αξιολογηθούν εκ νέου στοιχεία της υπόθεσης τα οποία είτε δεν ελήφθησαν υπόψη από την διωκόμενη πειθαρχικά ανακρίτρια κα Πεδιαδίτη είτε δεν αξιολογήθηκαν επαρκώς, πιστεύω πως αξίζει να αναδειχθούν τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο «άνοιγμα» αυτής της υπόθεσης.

Ξεκινώ με την Ζωή Γεωργαντά,  τη γνωστή σε όλους θαρραλέα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΕΛ.ΣΤΑΤ. , που από την αρχή («Ελευθεροτυπία» 28.05.2011, «Ελευθεροτυπία» 16.09.2011, «real fm 97,8» 16.09.2011 κλπ.) κατήγγειλε με πλήρη στοιχεία  την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος του 2009 κι εν συνεχεία αποκάλυψε τις μεθοδεύσεις της ανακρίτριας, που οδήγησαν τελικά στην πειθαρχική της δίωξη. Βεβαίως, είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι η ανακρίτρια κα Πεδιαδίτη λειτουργούσε αφ’ εαυτής….. Ακολούθησε πληθώρα καταγγελιών της, από το 2013 (εφημερίδα «Το Παρόν», περιοδικό «Επίκαιρα» κλπ.) μέχρι σήμερα που μέσω των γνωστών καταθέσεων υπομνημάτων κατήγγειλε ότι από την επίμαχη δικογραφία είχαν χαθεί κρίσιμες καταθέσεις και δικόγραφα. Αντίστοιχες καταγγελίες για το έλλειμμα του 2009 έχει κάνει μέσω υπομνήματός του στην Εισαγγελία και ο πρώην Αντιπρόεδρος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. Νίκος Λογοθέτης.

Οπωσδήποτε ο Γιάννης Αδαμόπουλος, ο πρώην Πρόεδρος ΔΣΑ, που μετά την από 29.09.2011 κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς σχετικά με τη διάπραξη σοβαρότατων αξιόποινων πράξεων από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. για την παράνομη διόγκωση του ελλείμματος του 2009, κατέθεσε στις 19.08.2013 έγγραφο στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, ζητώντας να αποφευχθεί μία διεκπεραιωτική διαδικασία και να πραγματοποιηθεί ουσιαστική και ενδελεχής διερεύνηση όσων καταγγέλλονται και να αναζητηθούν οι ευθύνες από όπου κι αν αυτές προκύπτουν. Ακολούθησε αντίστοιχη αναφορά του στις 26.08.2013, από την Συντονιστική Επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος. Αυτά τα έγγραφα ήταν η ουσιαστική αιτία που υποχρέωσε το Συμβούλιο Εφετών στην απόφαση για το «άνοιγμα» του φακέλου ΕΛ.ΣΤΑΤ., και επιπλέον αποτέλεσαν το έναυσμα για την διενέργεια πειθαρχικής έρευνας και την εν συνεχεία άσκηση πειθαρχικής δίωξης στην ανακρίτρια κα Πεδιαδίτη.  

Δεν πρέπει να αγνοηθούν οι πρώην Οικονομικοί Εισαγγελείς Γρηγόρης Πεπόνης και Σπύρος Μουζακίτης, που  πρότειναν την ποινική δίωξη, και μάλιστα σε βαθμό κακουργήματος, των επικεφαλής της ΕΛ.ΣΤΑΤ., ως υπόπτων για τη διάπραξη σειράς αδικημάτων – ιδίως λόγω μη προβολής αυτονόητων διαχρονικών επιχειρημάτων με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα – τα οποία είχαν ως αντικείμενο και την τεχνητή διόγκωση του ύψους του δημοσιονομικού ελλείμματος αλλά και τις εντεύθεν βαρύτατες επιπτώσεις σε βάρος του Ελληνικού Λαού.

Οι πρώην Οικονομικοί Εισαγγελείς, έφτασαν στο σημείο να υποβάλουν ως και την παραίτησή τους, αφήνοντας αιχμές για παρεμβάσεις στο έργο τους.

Τέλος, ο Νίκος Χατζηνικολάου και η εφημερίδα RealNews, που για τρείς συνεχόμενες Κυριακές έχοντας πρωτοσέλιδο το μέγα σκάνδαλο της ΕΛ.ΣΤΑΤ., και με την δημοσιοποίηση της  απόρρητης έκθεσης από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, σύμφωνα με την οποία, η αλλοίωση των δημοσιονομικών στοιχείων οδήγησε σε διόγκωση κατά 14 ΔΙΣ του ελλείμματος, «ανέβασε» το θέμα όσο πιο έντονα μπορούσε.

Αξέχαστο το : «Να κάτσουν οι προδότες στο σκαμνί», όταν από σχεδόν όλα τα ΜΜΕ δεν ακουγόταν το παραμικρό.

Τώρα πλέον που ανοίγει ξανά ο φάκελος ΕΛ.ΣΤΑΤ. για την Δικαιοσύνη, είναι η τελευταία ευκαιρία να μην απεμποληθεί δολίως το κύριο νομικό επιχείρημα της Ελλάδος απέναντι στο οικονομικό έγκλημα που πλέον εξελίσσεται σε Εθνική τραγωδία.

Τυχόν δόλια συγκάλυψή του, θα αφαιρούσε το νομικό όπλο της Ελλάδος όχι μόνον για την διαγραφή του χρέους που προέκυψε εκτός των δομών της ΕΕ και της ελεύθερης αγοράς, αλλά και της διεκδίκησης από το ΔΝΤ και την ΕΚΤ καθώς και από φυσικά πρόσωπα, των απαιτήσεων αποζημίωσης για την ζημιά που υπέστη η χώρα εξαιτίας του «μηχανισμού στήριξης».

Κι επιπλέον, είναι η τελευταία ευκαιρία να συσταθεί η μία και μόνη Εξεταστική Επιτροπή για την διερεύνηση του πώς οδηγηθήκαμε στο Μνημόνιο.

Όχι επειδή εκκρεμεί σαν προεκλογική υπόσχεση του Πρωθυπουργού.

Αλλά επειδή επιβάλλεται από την Εθνική μας συνείδηση.

Επειδή δεν πρέπει να φυγαδευτεί η πράσινη συμμορία του Παπανδρέου.

Επειδή πρέπει να λογοδοτήσουν επιτέλους, γιατί εξακολουθούν με περίσσεια θράσους να μας κουνάνε το δάχτυλο, επιρρίπτοντας πρόστυχα τις ευθύνες στην πενταετία του Κώστα Καραμανλή, παριστάνοντας τους τιμητές.